In Roei!

[25-6-2018] Het roeiblad Roei! was bij ons op bezoek. Hier het verslag van Frank Jibben zoals het voor heel roeiend Nederland te lezen was in de editie van juni-2018:

 

Roeivereniging Honte in Middelburg is een vereniging, zoals we er vele kennen. Een gezonde, actieve en gezellige vereniging met een breed scala aan roeiactiviteiten. Middelburg is alleen wat ver van de Randstad, vinden randstedelingen. En daardoor is de vereniging niet erg bekend bij roeiend Nederland. Behalve als het hard vriest. Dan ligt er op veel roeiwater ijs, maar niet op het brakke Kanaal door Walcheren. Daar kan dan -ook door andere roeiverenigingen- naar hartelust worden doorgetraind. Roei! ging een kijkje nemen bij de RV Honte op een stralende lentedag.

 

Trots

Bart Lelij (49) is de voorzitter van de RV Honte en hij is trots op zijn vereniging. “Wij zijn opgericht in 1960 en zijn in de loop der jaren uitgegroeid tot een stabiele vereniging met zo’n 250 leden, 49 boten in allerlei soorten en maten en een prima accommodatie op de hoek van het Kanaal door Walcheren en de havens van Middelburg. We willen een open vereniging zijn, laagdrempelig en met een divers ledenbestand. We bieden daarom faciliteiten voor de recreatieve en de wat sportievere roeier, maar organiseren ook één keer per jaar een langeafstandswedstrijd van 5 kilometer, de Abeelenrace. Met zo’n 60 ploegen uit heel Nederland en uit Vlaanderen is het ieder jaar weer een geslaagd evenement. Het Kanaal door Walcheren is daarvoor ook perfect, een lang, recht kanaal zonder veel obstakels en zonder al te veel beroepsvaart. Verder draaien we als vereniging met alle activiteiten volledig op vrijwilligers. En dat gaat best goed; de helft tot één-derde van onze leden doet wel iets van vrijwilligerswerk binnen onze vereniging.”

 

De jeugd gaat, de student komt

“We hebben ook een aantal jeugdleden, die we instructie geven. Helaas zien we dat veel van die jeugdleden vertrekken, als ze na de middelbare school ergens anders gaan studeren en gaan roeien bij een studentenroeivereniging. Gelukkig heeft Middelburg een internationale University College en die heeft een eigen studentenroeivereniging, de M.S.R.A. Odin, één van de jongste studentenroeiverenigingen van Nederland. Met zo’n 40 leden  zijn ze te klein om zelfstandig te zijn, daarom gebruiken ze onze accommodatie en onze boten. Ze zijn een club in onze club; studentenroeiers zijn zowel lid van Odin als van Honte. Soms botst de studentencultuur wel eens met de cultuur van een burgerroeivereniging. Maar we zijn blij met ze. Ze brengen leven in de brouwerij en ze zijn actief betrokken bij onze jeugdinstructie. Heel leuk om te zien is dat onze jeugdleden zich wel een beetje optrekken aan die grote jongens en meiden van de studentenclub.”

 

RV Honte over tien jaar

“We denken als bestuur af en toe na over de toekomst van onze vereniging. We willen een vereniging blijven, die open staat voor maatschappelijke ontwikkelingen. En sommige maatschappelijke veranderingen gaan hard. Je ziet dat mensen zich minder snel binden aan een sportvereniging, met alle plichten die daarbij horen. We hebben wel eens overwogen om een systeem met maandabonnementen in te voeren, zoals je dat ook bij een sportschool hebt. Maar eigenlijk willen we dat niet; dat staat toch een beetje haaks op het verenigingsgevoel, dat je wilt uitstralen.

We willen ook een laagdrempelige vereniging zijn en dan moet je constateren dat roeien toch een tak van sport is die drempels opwerpt. Je moet lid worden, je moet een sleutel van het hek hebben, je moet je aan regels en afspraken houden en je moet om zo laat op het vlot staan, want anders kan je niet sporten. Ongewilde drempels dus, maar onvermijdelijk, ben ik bang gezien de aard van de sport.

Wat goed lukt, is het bereiken van de jeugd. We doen ook actief mee aan allerlei schoolsport- en kennismakingsactiviteiten, vaak samen georganiseerd met de gemeente Middelburg. Wat niet lukt, is het bereiken en binden van onze allochtone medemens. Een lastig probleem, waar wij nog niet het goede antwoord op gevonden hebben.

Ook wordt het lastiger om kader te vinden en vrijwilligers te strikken om in een of andere commissie te gaan zitten. We kiezen daarom bewust voor een meer flexibelere organisatie, minder gestructureerd, meer delegeren en meer organisch. Als één van onze leden een activiteit wil organiseren, dan bieden we daarvoor alle gelegenheid. En dat leidt gelukkig meestal tot heel geslaagde en druk bezochte activiteiten.

Met onze accommodatie, met ons botenbestand en met ons roeiwater hebben we het prima voor elkaar. En ook de prijs van het kopje koffie, 50 cent, is geen cent teveel!. Maar dat is nog geen garantie voor een gezonde en bloeiende vereniging, ook over tien jaar. Daarvoor moet je binding zoeken met je leden en met je vrijwilligers. En open staan voor de maatschappelijke ontwikkelingen en de wereld om je heen. Daar zijn  we ook mee bezig enne…dat komt wel goed.”

Comments 1

  1. Leuk artikel. Nochtans wil ik eigenlijk reageren op een bericht in De Laatste Hontstijding.
    Daar las ik het enthousiaste verhaal van de “Nieuwe Roeihelden van Honte” Pieter,Thijs,Roemer en Nathan.
    Deed mij terugblikken op mijn eigen wedstrijd verleden, inmiddels een duizelingwekkend aantal jaren geleden.
    Je vaart veel meer wedstrijden dan dat je eerste plaatsen bereikt. Het is verstandig van de wedstrijd te genieten en niet alleen maar de plak te willen halen.
    En deze ‘helden’ zijn zo verstandig! Zij verdienen terecht de steun van Honte.

    André Vluggen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *